Πολιτική | ΣΕΛΙΔΕΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ | hits: 2508
Είναι μήπως ο "καπιταλισμός" αθάνατος;
σημείωμα των Σ.Κ.
Παρ, 26 Μαϊου 2017

part from Mao Red Book

Ο Μάο Τσε Τουνγκ είναι ο τελευταίος μεγάλος που είχε την πεποίθηση, πως ο καπιταλισμός έχει φτάσει στο τέλος του. Και μάλιστα την πεποίθηση την είχε όπως βλέπετε από το Ιανουάριο του 1940. Ο πρώτος μεγάλος ήταν ο Μαρξ. Αυτός και ο Ένγκελς, προβλέπανε πως ο καπιταλισμός φτάνει στο τέλος του από το 1848 που άρχισαν να γράφεται το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο». Και τέλος ο Λένιν μας έλεγε πως ο Ιμπεριαλισμός είναι «καπιταλισμός που σαπίζει» ήδη 1916 που έγραφε τον γνωστό σε όλους "Ιμπεριαλισμό", το ανώτατο (και άρα τελευταίο) στάδιο του Καπιταλισμού».

Τολμήστε σήμερα να πείτε σε οποιονδήποτε αγωνίζεται (!!!) εναντίον του "νεοφιλελέ" καπιταλισμού, πως ο καπιταλισμός τα έχει τινάξει και θα αρχίσει να σας βρίζει.

Διαβάζοντας αυτό το απόσπασμα, σκέφτηκα μήπως αυτοί οι (ανεξαρτήτως πεποιθήσεων) μουχλιασμένοι επαναστάτες της συμφοράς έχουν δίκιο. Γιατί πραγματικά αυτά που λέει ο Μάο σ αυτό το απόσπασμα, αλλά και σε άλλα όπως για τις "χάρτινες τίγρεις" φαίνεται να έχουν διαψευσθεί .

Έχουν όμως; Ε λοιπόν όχι δεν έχουν!

Πρώτα - πρώτα γιατί στην εποχή τους οι μεγάλοι, περιέγραφαν την κατάσταση που είχαν μπροστά στα μάτια τους και την περιέγραφαν πολύ σωστά.

Δεύτερο, όλος ο κόσμος ξέρει εκτός από τους μουχλιασμένους  "επαναστάτες" και τους "οικονομολόγους" της πολιτικής "πιάτσας" (π.χ. Λαπαβίτσας) πως ο καπιταλισμός στην δεκαετία του 1930 ήταν ξοφλημένος και οι μοναδικές δύο προοπτικές της κοινωνίας που αντιπαρατάσσονταν και έβαιναν προς την σύγκρουση ήταν ο φασισμός και ο μπολσεβικισμός, που συμφωνούσαν απολύτως στην σχεδιασμένη (εξ ου και σοσιαλιστική) κοινωνία αλλά διαφωνούσαν απολύτως στον φορέα της εξουσίας που θα ηγεμόνευε σ αυτόν τον σχεδιασμό.

Τρίτον, ο Μάο Τσε-τουνγκ στο συγκεκριμένο απόσπασμα δεν μιλάει για την "εγκαθίδρυση" του κομμουνισμού αλλά που ενδιέφερε τις βδέλλες τις εξουσίας που καραδοκούσαν να αρπάξουν μια καλή θέση σε όποιο σύστημα κι αν εγκαθιδρυόταν αλλά για την εξάπλωση της κομμουνιστικής ιδεολογίας και του κομμουνιστικού κινήματος, που εξαπλώθηκαν και συνεχίζουν να εξαπλώνονται τόσο που ακόμα και οι βδέλλες που απομύζησαν το επαναστατικό κίνημα -- είτε αμείφθηκαν για την αθλιότητά τους είτε όχι -- δεν ξεκολλάνε από το επαναστατικό σώμα του παρελθόντος που μουμιοποίησαν!

Βεβαίως οι εκφράσεις που περιέχουν τα γραπτά των "μεγάλων" -- και ιδιαιτέρως του Μάο -- και αφορούν είτε τον καπιταλισμό σαν αστική πολιτική είτε το επαναστατικό πολιτικό κίνημα, χρειάζονται μελέτη στο πλαίσιο της ιστορικής δυναμικής της κοινωνίας.

Αλλά αν έπεσε έξω σε κάτι ο Μάο και οι μεγάλοι μαρξιστές είναι η αφάνταστη εμμονή των ανθρώπων στον ανταγωνισμό. Για την Αριστερά κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί πως οι "επιτελείς" των κομμουνιστικών κομμάτων θα τρωγόντουσαν σαν τα σκυλιά ακόμα και μέσα σε συνθήκες υλικής αφθονίας που δεν μπορούσαν ούτε να τις ονειρευτούν. Εκ των υστέρων όμως όλα εξηγούνται και η επικίνδυνη αφασία που ζούμε είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσουμε για να μάθουμε.