Η αιτία και αυτής της αεροπορικής τραγωδίας δεν μπορεί να είναι παρά η μοιραία δυσλειτουργία κάποιου μηχανικού συστήματος, που όμως θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί.

Αυτό που δεν μπορούσε - ούτε μπορεί - να αποφευχθεί είναι η δυσλειτουργία του κοινωνικού συστήματος που γίνεται κάθε μέρα και πιο επικίνδυνη. Το μεγάλο θύμα είναι η κοινωνική ζωή. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι συμβιβάζονται με την προοπτική είτε να χάσουν την ζωή τους σε κάποια "τραγωδία", είτε να χάσουν την ανθρωπιά τους στις τραγικές αθλιότητες που προηγούνται και έπονται κάθε τραγωδίας. Οι τηλεοπτικοί και πολιτικοί σκηνοθέτες της πραγματικότητας, αφού δεν κατάφεραν να την εντάξουν στον "πόλεμο" τρομοκρατίας αντιτρομοκρατίας, προσπαθούν να μας πείσουν ότι η τραγωδία ήταν μια μοιραία σύμπτωση.

Κατ' αυτούς το σύστημα δεν φταίει, είναι σίγουρο! Το σύστημα μέσα στο οποίο υπάρχουν τα αεροσκάφη και οι αεροπορικές εταιρείες, μέσα στο οποίο υπάρχουν και οι ίδιοι και καλοπερνάνε, όσο καταφέρνουν να επιζούν στον δικό τους άθλιο ανταγωνισμό, δεν φταίει. Ένας "εμπειρογνώμων" δίπλα στα συντρίμμια δεν σταμάτησε να δηλώνει, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι το σύστημα λειτούργησε άψογα. Στον αέρα ένα πυροσβεστικό ελικόπτερο έσβηνε και ξανάσβηνε την φωτιά και στο έδαφος ένα πλήθος ασθενοφόρων περίμεναν τα πτώματα. Όλοι έκαναν πολύ καλά την δουλειά τους. Εμπειρογνώμονες, νεκροτόμοι, παρηγορητές, νεκροθάφτες. Ποιος δεν έκανε καλά την δουλεία του;

Ο γράφων γίνεται γραφικός τονίζοντας σε κάθε περίπτωση ότι ο θύτης, τόσο στην περίπτωση της "ατυχίας" όσο και στην περίπτωση της "τρομοκρατίας", δεν είναι κάποια πρόσωπα αλλά το σύστημα, η ανταγωνιστική οργάνωση της κοινωνίας. Αν προσπαθήσουμε να ξεφύγουμε απ' αυτή την γραφικότητα πρέπει να δεχτούμε ότι θύτες είναι τα θύματα! Φαίνεται σαν αστείο αλλά αυτή ακριβώς είναι η γενική ιδέα. Αφού η συντριβή δεν ήταν τρομοκρατική πράξη, αφού δεν ήταν μαζική εκτέλεση υπόπτων για τρομοκρατία, δεν μένει άλλος να εγκλημάτησε παρά τα μέλη του πληρώματος που δέχτηκαν να πετάξουν το αεροπλάνο και οι επιβάτες που διάλεξαν να ταξιδέψουν μ' αυτό. Όσο προσεκτικά κι αν ακούσετε τα λεγόμενα των ειδικών άλλο συμπέρασμα δεν θα βγάλετε.

Αν πάλι δεχτείτε ότι φταίει το σύστημα, θα σας παραλάβει το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ για να σας πείσουν ότι το σύστημα θα βελτιωθεί, ως διά μαγείας, αν τους δώσετε μερικές ψήφους παραπάνω. Θα διορθωθεί με την βελτίωση της διαχείρισης και την εντατικοποίηση του ελέγχου. Μα το σύστημα είναι ακριβώς σύστημα διαχείρισης και ελέγχου. Διαρκώς αστοχεί και γίνεται πιο αυστηρό για να αστοχήσει τραγικότερα και να γίνει ακόμα πιο αυστηρό. Ώσπου να φασιστικοποιηθεί πλήρως και να συντριβεί οριστικά. Ίσως να μην είναι εντελώς αβάσιμο ότι είναι δικό μας μοιραίο λάθος αν περιμένουμε ότι θα καταφέρει να μας "πετάξει".