Πολιτική | ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ, Κυρ, 4 Σεπτ 2005 | hits: 1130
Εξετάσεις στην έκθεση ιδεών
άρθρο του Κωστή Παπαϊωάννου
Κυρ, 4 Σεπτ 2005

Ας δούμε που θα απευθύνει, την θρυλούμενη έκθεση ιδεών ο Πρωθυπουργός, με την ευκαιρία των εγκαινίων της ΔΕΘ 2005 και από ποιόν περιμένει να βαθμολογηθεί;

Το πλαίσιο αυτής της ομιλίας, η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης, ιδρύθηκε το 1925 και πρωτολειτούργησε το 1926, για να δώσει -κατά τους διαχειριστές της- την ευκαιρία, στους συντελεστές της παραγωγής «να επικοινωνούν μεταξύ τους, να συνεργάζονται, να ανταγωνίζονται ευγενώς και ταυτόχρονα να συνεισφέρουν στην ενδυνάμωση των μεταξύ τους δεσμών, όχι μόνο σε ατομικό επίπεδο αλλά και σε κρατικό ... ». Το νόημα επομένως της κυβερνητικής παρουσίας στην Έκθεση είναι, να εξηγείται η κρατική πολιτική που θα διευκολύνει τον "ευγενή ανταγωνισμό" και την "δημιουργική επικοινωνία".

Όμως, από αρκετά χρόνια, ο ευγενής ανταγωνισμός ανήκει στην μυθολογία και η δημιουργική επικοινωνία, έχει αποδειχθεί απατηλό όνειρο. Τουναντίον, η Έκθεση Θεσσαλονίκης, όπως κάθε εκδήλωση της αγοράς, είναι μια ευκαιρία επίδειξης δύναμης, στον εξοντωτικό ανταγωνισμό για την οικονομική -και όχι μόνο- κυριαρχία. Έναν ανταγωνισμό που αποβλέπει στην βίαιη αναδιανομή της "πίτας", που παρά την επιφανειακή της διόγκωση, γίνεται όλο και λιγότερο θρεπτική. Έναν ανταγωνισμό, στον οποίο οι μέθοδοι αναδιανομής είναι, η εξόντωση όποιου βρεθεί σε αδυναμία και η εξώθηση του χρηματοπιστωτικού παιχνιδιού σε όλο και πιο επικίνδυνα, για το κοινωνικό οικοδόμημα, μεγέθη.

Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, θα ήταν πολύ αστείο να μας μιλήσει ο Πρωθυπουργός για "μέτρα" και "κανόνες" που θα αποκαταστήσουν την "ευγένεια" και την "δημιουργικότητα" του ανταγωνισμού. Θα μπορούσε να εκθέσει τις ιδέες του, για την αποτροπή μιας καταστροφής. Αλλά, ότι κι αν λένε, πολιτικοί σύμβουλοι, αναλυτές, σχολιαστές και "νουνεχείς" αρθογράφοι, τέτοιες ιδέες δεν υπάρχουν. Το μόνο που του μένει επομένως, είναι να εκθέσει ιδέες παρηγοριάς στον άρρωστο, ώσπου να βγει η ψυχή του! Στην πραγματικότητα βέβαια οι άρρωστοι είναι πολλοί, η αρρώστια όμως είναι μία: η αυταπάτη ότι μπορούν να αλλάζουν όλα, χωρίς να αλλάζει τίποτα! Ο κ. Καραμανλής, θα προσπαθήσει να παρηγορήσει κυρίως τους μεγαλομετόχους της εξουσίας, που περιμένουν να τον βαθμολογήσουν απ' την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλες, ότι μπορεί να μείνει όρθιο, αυτό το αστικό πολιτικό σύστημα που τους εξέθρεψε, όταν οι ίδιοι δεν προσπαθούν τίποτα άλλο παρά να το γκρεμίσουν.

Οι ανίατοι άρρωστοι, εύκολα παρηγοριούνται! Τι θα κάνει όμως με τους εργαζόμενους ο διαγωνιζόμενος, που δεν χρειάζονται παρηγοριά, αφού η μόνη τους αρρώστια είναι πως δεν συνειδητοποιούν την υγεία τους. Προς το παρόν δουλεύουν γι αυτόν οι εκπρόσωποι τους, οι γνωστοί και ως εργατοπατέρες. Πείθουν τους εργαζόμενους να "αγωνίζονται σθεναρά" για τα ψίχουλα, όταν έχουν ήδη στα χέρια τους το καρβέλι! Θα πάρει κι απ' αυτούς την "βάση", και φέτος, ο κύριος Καραμανλής. Μέχρι του χρόνου, ποιος ζει και ποιος πεθαίνει.

κείμενο pdf
Δεν υπάρχει !