Επιβεβαιώνεται ήδη, από τα μέχρι σήμερα σχετικά γεγονότα και τα συμφραζόμενα, η άποψη πως το πολιτικό ενδιαφέρον των προσεχών εκλογών επικεντρώθηκε και θα συνεχίσει να επικεντρώνεται στην Περιφέρεια Αττικής. Οι εκλογές σ' αυτή την περιφέρεια μπήκαν στο κέντρο του ενδιαφέροντος τον περασμένο Μάιο, όταν ο Αλέκος Αλαβάνος στην ομιλία του, στην συγκέντρωση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής στο Σπόρτινγκ, πρότεινε να μετατραπούν οι εκλογές σ' αυτή την περιφέρεια σε δημοψήφισμα εναντίον της κυβερνητικής πολιτικής.

Το ενδιαφέρον εντάθηκε από το "πείσμα" του ίδιου του Αλαβάνου να αναλάβει το βάρος ενός τέτοιου εγχειρήματος και από την άγρια μάχη μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ γύρω από την υποψηφιότητά του. Παρά τις φθοροποιές ταλαντεύσεις των "υποστηρικτών" του, ακόμα και τις δικές του, ο Αλέκος Αλαβάνος είναι υποψήφιος περιφερειάρχης, η προεκλογική καμπάνια έχει αρχίσει και προβλέπεται ότι το ενδιαφέρον για τις εκλογές στην περιφέρεια Αττικής θα ανεβαίνει μέχρι την ημέρα των εκλογών.

Το ενδιαφέρον είναι δικαιολογημένο. Δημιουργήθηκε ήδη μέσα στο πλαίσιο αυτών των εκλογών, μια αλλιώτικη αριστερή πολιτική κίνηση που επιτέλους, έστω και με σημαντική καθυστέρηση, τείνει να εκφράσει την αντίθεση της όλης κοινωνίας στο όλον του εξουσιαστικού συστήματος. Η περαιτέρω διερεύνηση της σημασίας της ίδιας της κίνησης και του ρόλου του Αλέκου Αλαβάνου σ' αυτήν, υπερβαίνει τα όρια αυτού του κειμένου. Μπορούμε όμως να πούμε ότι δικαιολογείται απολύτως και ο πανικός των αντιπάλων της και η ταλάντευση των υποστηρικτών της.

Η μετατροπή, του κλίματος των εκλογών σε κλίμα δημοψηφίσματος έχει τεράστια σημασία, γιατί στην ουσία πρόκειται για την μεταφορά του ερωτήματος που θέτει μια διαδικασία επιλογής από τα πρόσωπα που δήθεν καθορίζουν την προοπτική της κοινωνίας στις ιδέες για την προοπτική της κοινωνίας. Η μεταφορά είναι πλέον υποχρεωτική. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός, το σύμβολο της εξουσίας, παρέκαμψε τα παπαγαλάκια του εξουσιαστικού συστήματος και παραδέχτηκε ότι οι εκλογές θα είναι δημοψήφισμα!

Το εξουσιαστικό σύστημα πάσχει από έλλειψη ιδεών. Η ακόμα πιο κούφια μεταμοντέρνα επικοινωνιακή ρητορεία, που αντικατέστησε τα κούφια αναπτυξιακά προγράμματα, έφτασε στο τέλος της. Χρειάζονται νέες ιδέες. Οι χειριστές του εξουσιαστικού συστήματος ανέσυραν από το σεντούκι τον ξεπεσμένο παλιό πατριωτισμό και προσπαθούν να τον ανακαινίσουν. Η προσπάθεια θα είχε ήδη γελοιοποιηθεί, αν δεν την στήριζαν οι επιτελείς της Αριστεράς με την γελοιωδέστερη προσπάθεια να ανακαινίσουν την παλιά αριστερή πολιτική.

Η κίνηση για την μετατροπή των περιφερειακών εκλογών σε δημοψήφισμα γεννήθηκε σαν αντιπαράθεση στην καταστροφή της εξουσιαστικής πολιτικής αλλά εξ αντικειμένου είναι μια κίνηση εξόδου από το τέλμα της Αριστεράς των επιτελείων. Η κίνηση γεννήθηκε μέσα στο τέλμα και παραμένει μέσα στο τέλμα. Ο φορέας της όμως δεν είναι άλλος από την τυπικά ανύπαρκτη Αριστερά της κοινωνικής βάσης. Όπως κι αν εξελιχθεί επομένως η κίνηση, η γέννησή της και η επίτευξη του πρώτου στόχου της, είναι ήδη δυο σημαντικές νίκες.

Η Αριστερά της κοινωνικής βάσης είναι ακόμα μια άγνωστη έννοια, είναι όμως η μόνη ζωντανή πραγματικότητα δίπλα στο πτώμα της Αριστεράς των επιτελείων. Πότε θα γίνει γνωστή σαν έννοια, πότε θα αναλάβει να θάψει το πτώμα, πότε θα συγκροτηθεί στην νέα πρωτόγνωρη μορφή της, πότε θα αναλάβει να αλλάξει την κοινωνία, όλα αυτά θα εξαρτηθούν από πολλούς παράγοντες. Οι άνθρωποι όμως που θα συμμετάσχουν σε όλα αυτά υπάρχουν ήδη και είναι πολλοί. Αυτοί που επιμένουν να το παίζουν επιτελείς της Αριστεράς πολύ γρήγορα θα ακολουθήσουν τους γιάπηδες του χρηματιστηρίου στο ταμείο ανεργίας.