Την ΑΥΓΗ δεν μπορώ να την διαβάσω γιατί είναι το προπύργιο της αλαζονικής λογοκρισίας. Ωστόσο το μάτι μου έπεσε στον πρωτοσέλιδο τίτλο του φύλλου της 24-25 Μαρτίου 2012 και έριξα μια ματιά στις σελίδες που παρέπεμπε για να δω που το πάει. Ήμαστε λέει στην προεκλογική ευθεία...
Η πολιτική κατάσταση γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη. Η προκήρυξη των εκλογών επιταχύνει-εκβιάζει τις εξελίξεις: πράγμα ευχάριστο, συγχρόνως όμως δυσκολεύει τους κοινωνικούς αυτοματισμούς εξισορρόπησης καθιστώντας την κατάσταση ακόμα πιο επικίνδυνη.
Ο κίνδυνος...
Το πρώτο από μια σειρά κειμένων με τον ίδιο τίτλο που αποσκοπούν στην αποκάλυψη της απάτης που συνιστά το σύνθημα της "μεταπολίτευσης του λαού". Στο πρώτο κείμενο τοποθετείται η ιδέα ενός τέτοιου συνθήματος στο ιστορικό της...
Στην ιστορία της ανθρωπότητας, κάθε φορά που οι αλλαγές των πραγματικών κοινωνικών σχέσεων οδηγούσαν στην ανάγκη αλλαγής του θεσμικού συστήματος, οι άνθρωποι (επαναστάτες και συντηρητικοί) τρόμαζαν μπροστά στο άγνωστο αύριο, κολλούσαν στο "καθιερωμένο" και απωθούσαν...
Ο φιλελευθερισμός του 20ου αιώνα.
Οι εμπειρίες μιας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, δύο παγκόσμιων πολέμων και δύο προλεταριακών επαναστάσεων στον 20ο αιώνα έφεραν στον καπιταλιστικό κόσμο το «νιου ντιλ», τον «Κέυνς», τους κανόνες στην αγορά...
Θυμάται τάχα κανείς, από τους Αριστερούς της κοινωνικής βάσης, την προεκλογική ατάκα του σημερινού πρωθυπουργού, «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε»; Αυτή η ατάκα χάρισε στον Γ. Παπανδρέου την νίκη στις εκλογές που ακολούθησαν, έστειλε στην ελληνική κοινωνία μια σοβαρότατη...
Μας λένε ότι η καγκελάριος της Γερμανίας υποστήριξε ότι ένα μέρος της επισφάλειας που προκύπτει για τα κρατικά ομόλογα (χρεόγραφα) θα την φορτωθούν οι «ιδιώτες» και όχι μόνο τα κράτη (δηλαδή οι κοινωνίες). Επιπλέον μας λένε ότι και μόνο στο άκουσμα αυτής της φρικαλεότητας...
Η πρωτοφανής στα κοινοβουλευτικά χρονικά, και στην επικοινωνιακή πολιτική, συνέντευξη του πρωθυπουργού, σχολιάστηκε από όλο τον πολιτικό και δημοσιογραφικό κόσμο, αλλά άκρη δεν βγήκε. Κανείς δεν κατάλαβε ούτε τον στόχο της συνέντευξης αλλά ούτε και το αποτέλεσμά της....
Γίνεται λόγος για την κρίση γενικά, για την πολιτική κρίση, για την κρίση της Αριστεράς και, έμμεσα, για την κρίση του υποκειμένου. Νομίζω ότι θα έπρεπε να μιλάμε με την αντίστροφη σειρά. Για την κρίση του υποκειμένου, για την κρίση της Αριστεράς, για την πολιτική κρίση, για...
Η κρίση οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μια σύγκρουση της οποίας το διακύβευμα είναι η κοινωνική προοπτική. Αυτό άλλωστε είναι και το νόημα της κρίσης. Από την μια μεριά της σύγκρουσης έχουν παραταχθεί ήδη το πλήθος των επιτελών των κάθε είδους και ποικιλίας...