Το πολιτικό σύστημα δεν είναι πια ένα καράβι που κινδυνεύει να βουλιάξει αλλά ένα πελώριο κόκκινο και μαύρο μπαλόνι που υπόσχεται στην κοινωνία μια «έφοδο στον ουρανό» αλλά φαίνεται να της επιφυλάσσει ένα σφοδρό γκρεμοτσάκισμα στην γη.
Με άλλα λόγια, η πολιτική αερολογία έχει πάρει οριστικά την θέση της πολιτικής ρητορείας και εν όψει των εκλογών, απογειώνεται οριστικά από το έδαφος της απτής πραγματικότητάς. Άλλωστε απομακρύνθηκε ήδη και από το αντικείμενο των εκλογών αφού δύο ολόκληρες εκλογικές διαδικασίες μετατράπηκαν εκ των προτέρων σε ένα δημοψήφισμα χωρίς απολύτως κανένα ρητό ερώτημα.
Δεν θα άξιζε, ωστόσο, να ασχοληθεί κανείς με τον κοπανιστό αέρα του πολιτικού λόγου, αν δεν παρουσιαζόταν το παράδοξο φαινόμενο μιας πάνδημης αποδοχής αυτής της αφάνταστης αερολογίας, λες και πρόκειται για ένα εμπνευσμένο πολιτικό όραμα. Η ελληνική κοινωνία για πολλά μπορεί να κατηγορηθεί αλλά όχι για μαζική ηλιθιότητα. Θα πρέπει λοιπόν να σκεφτούμε πως η αντικατάσταση της ιδεολογίας με την αερολογία ίσως έχει κάποιο νόημα που δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε να το συλλάβουμε.
Η πληθώρα των ιδεών του αέρος που περιέχονται στην πολιτική φούσκα καταλήγουν, εν ονόματι του μέλλοντος, σε τρείς εκδοχές επιστροφής στο παρελθόν. Στην πολιτική σκηνή σηκώνεται κουρνιαχτός από την αερολογική τιτανομαχία ανάμεσα στον κ. Σαμαρά και την επιστροφή σε ένα είδος «καπιταλισμού» του 21ου αιώνα και στον κ. Τσίπρα και την επιστροφή σε ένα είδος «σοσιαλισμού» του 21ου αιώνα και τέλος, κάπως πιο σεμνά και μετρημένα, από τον κ. Αλαβάνο προβάλλεται η εκδοχή της επιστροφής σε ένα είδος «ανεξαρτησίας» του 21ου αιώνα.
Για να μην πολυλογώ, το φαινόμενο της επιθυμίας για μια «επιστροφή» είναι ταυτόσημο με την επανάληψη της ιδεολογίας υπό μορφή αερολογίας και απολύτως αντίστοιχο, με την επανάληψη της ιστορίας υπό μορφή φάρσας.
Η αποδοχή, απ' την κοινωνία, της αντιπαράθεσης μεταξύ «κόκκινης» και «μαύρης» πολιτικής αερολογίας για την «επιστροφή» στο παρελθόν δεν δείχνει πως η κοινωνία είναι χαζή αλλά πως η κοινωνία προετοιμάζεται για την αντιπαράθεση ανάμεσα στην συντηρητική και στην επαναστατική πλευρά της για το άλμα στο μέλλον.