Την λέξη «ξέφωτο» την εισήγαγε στην πολιτική ορολογία ένας διανοούμενος του ΣΥΡΙΖΑ και την αξιοποίησε πολιτικά ένα σημαίνον στέλεχος της πρώην (μη εκφραζόμενης πια δημοσίως) «συνιστώσας» ΚΟΕ, μιλώντας για ένα «αντιμνημονιακό ξέφωτο». Την υιοθέτησε όμως ξαφνικά και ο κ. Σαμαράς στην φθινοπωρινή του αφήγησή του περί «Νέας Ελλάδας».
Αυτά τα περίεργα λεκτικά δάνεια από την Αριστερά στην Δεξιά και τούμπαλιν θα ήταν εντελώς φαιδρά αν δεν υπήρχε και το ιστορικό γίγνεσθαι στο πλαίσιο του οποίου τα πολιτικώς φαιδρά, και φαίνονται αλλά και είναι δραματικά.
Βρισκόμαστε λοιπόν, από ιστορική άποψη, στις παραμονές μιας παγκόσμιας σύγκρουσης. Ενόψει των γεγονότων της Ουκρανίας οι αναλυτές των διεθνών εξελίξεων μιλούσαν για τον φόβο μιας επιστροφής στον ψυχρό πόλεμο αλλά τώρα πια αντικατέστησαν την λέξη «ψυχρός» με την λέξη «παγκόσμιος».
Αν αντικαταστήσουμε (και αναδρομικά) την λέξη «πόλεμος» με την λέξη «σύγκρουση», μπορούμε να πούμε πως βρισκόμαστε στα πρόθυρα, αν όχι και στον προθάλαμο, μιας τρίτης παγκόσμιας σύγκρουσης ανάμεσα στις δυό παγκόσμιες παρατάξεις-συμμαχίες εξουσιών, ας τις πούμε Δυτική και Ανατολική, οι οποίες σχηματίζονται.
Βεβαίως, ο χάρτης και η συνολική μορφή της σύγκρουσης δεν μπορεί να προβλεφθεί αλλά η ποικιλία των επί μέρους χαρακτηριστικών της είναι προφανής και επίσης είναι σίγουρο πως καμιά από τις δύο παρατάξεις δεν μπορεί να μπει στην σύγκρουση διατηρώντας τις κοινωνίες που την ακολουθούν σε συνθήκες λιτότητας.
Έχει αρχίσει λοιπόν ένα παιχνίδι στο οποίο ο κάθε παράγοντας της αυτοκρατορίας προσπαθεί να ανοίξει (αλλά με φειδώ) τις στρόφιγγες της δεξαμενής των αγορών που ελέγχει ο ίδιος, προσπαθώντας να κλείσει τις στρόφιγγες που ελέγχουν οι αντίπαλοί του.
Εν όψει αυτού του επικίνδυνου παγκόσμιου παιχνιδιού, η ελληνική πολιτική διαμάχη περί του μεγέθους του «ξέφωτου» που υπόσχεται ο κάθε σωτήρας στην ελληνική κοινωνία είναι φαιδρή. Το ενδιαφέρον όμως είναι πως όλοι οι παράγοντες του ελληνικού πολιτικού συστήματος δηλώνουν «ανήκομεν εις την Δύσιν» και από την «Δύσιν» περιμένουν το «φως» του «ξέφωτου».
Τελικά στην Ελλάδα το παιχνίδι είναι διπλό: όχι μόνο ποια από τις δύο ελληνικές παρατάξεις του διμετωπισμού θα μας οδηγήσει στο ξέφωτο αλλά και ποιος από τους δυτικούς παράγοντες θα το χορηγήσει.