Νέα Αριστερά | ΣΕΛΙΔΕΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ | hits: 1467
Εθνική επέτειος χωρίς εθνική υποκρισία
- Μετά από 71 χρόνια ο εορτασμός της 28 Οκτωβρίου 1940 είχε επιτέλους νόημα στον βαθμό που ο κόσμος της κοινωνικής βάσης, με τις εκδηλώσεις του, προσάρμοσε ενεργητικά τον συμβολισμό της επετείου στις σημερινές συνθήκες.
- Οι αποδοκιμασίες του κόσμου της κοινωνικής βάσης προς τους εκπροσώπους του εξουσιαστικού πολιτικού συστήματος αποτέλεσαν μια αχτίδα φωτός που έσπασε τον ζόφο που εκπέμπουν οι λειτουργοί του συστήματος.
- Τα γεγονότα της 28 Οκτωβρίου είχαν τα χαρακτηριστικά της ενότητας και αντίθεσης στην βάση, χωρίς την διαμεσολάβηση του κομματικού μηχανισμού όπως η πλατεία και εκδηλώθηκαν χάρη στην πείρα της πλατείας.
- Ο εορτασμός στράφηκε ενάντια στις ντόπιες πολιτικές δυνάμεις καταρρίπτοντας έμπρακτα το άλλοθι του ελληνικού εξουσιαστικού συστήματος ότι την ανεξαρτησία της ελληνικής κοινωνίας την απειλούν οι ξένες πολιτικές δυνάμεις.
- Ο εξαναγκασμός της κυβέρνησης σε ματαίωση της στρατιωτικής παρέλασης στην Θεσσαλονίκη απαξίωσε την στρατιωτική σημασία της επετείου και υπογράμμισε τον πολιτικό χαρακτήρα της αντίστασης.
- Οι επιτελείς των συμπολιτευόμενων κομματικών δυνάμεων προσπάθησαν για άλλη μια φορά να δυσφημίσουν τις εκδηλώσεις ως αντεθνικές. Οι επιτελείς της υπαρκτής Αριστεράς προσπάθησαν να τις υποβαθμίσουν αφαιρώντας τους την ιστορική διάσταση.
- Αυτό που προσδίδει ιστορική σημασία στα συμβάντα είναι ότι αποτελούν μια ακόμα σοβαρή, μετά την πλατεία, ένδειξη της τάσης για αδιαμεσολάβητη σύγκρουση των δύο πλευρών της κοινωνικής βάσης.
- Οι δυνάμεις της λεγόμενης Αριστεράς είτε τήρησαν αποστάσεις από τις εκδηλώσεις (όπως το ΚΚΕ) είτε τις πρόβαλαν σαν αυθόρμητες εκδηλώσεις του πλήθους που δήθεν επιβεβαιώνουν τις πολιτικές τους προτάσεις (όπως η "λοιπή" υπαρκτή Αριστερά).
- Η έκβαση της σύγκρουσης που εμπεριέχει αυτή η συνάντηση θα εξαρτηθεί από την αναγνώριση, εκ μέρους των αριστερών της κοινωνικής βάσης, της προσέλευσης της συντηρητικής πλευράς της κοινωνίας στην αντιπαράθεση με το εξουσιαστικό σύστημα.
- Όπως και στην δεκαετία του '40, η αναμέτρηση με τον φασισμό δεν θα κριθεί από τους συμβιβασμούς της Αριστεράς σε επίπεδο επιτελείων αλλά από τον περιορισμό της αναμέτρησης, με την συντηρητική πλευρά της κοινωνίας, σε επίπεδο πολιτικού λόγου.