Στις 5-6 Φεβρουαρίου 2005, οργανώνεται από την Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας (ΚΟΕ) ένα διήμερο προβληματισμού και συζήτησης με αφορμή τα 40 από την έκδοση του περιοδικού "ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ". Στην σχετικές συζητήσεις έχουν κληθεί να συμμετάσχουν, όπως λέει η πρόσκληση, εκπρόσωποι «από όλο το φάσμα» της αριστεράς και έχουν οριστεί 5 κύκλοι συζητήσεων γύρω από θέματα που την απασχολούν.
Το εγχείρημα αυτό από μια άποψη ήταν αναμενόμενο, δεδομένου ότι η δεκαετία του '60 κατά την οποία εκδόθηκε το περιοδικό "ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ" έχει μεγάλη σημασία για την ερμηνεία της πολιτικής ιστορίας της Ελλάδας. Ωστόσο η όλη διάρθρωση αυτού του διημέρου, καθόλου δεν εγγυάται μια εποικοδομητική συζήτηση πάνω σ' αυτό το ζήτημα.
Βεβαίως πέρα από τις προθέσεις, τις επιδιώξεις και τα σχέδια των οργανωτών το διήμερο αυτό είναι σημαντικό. Θα βγάλει στο προσκήνιο μια πολιτική πλευρά της δεκαετίας του '60, την οποία εκπροσωπούσε η "ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ", που έχει αποκρυφτεί επιμελώς δεδομένου ότι εκθέτει την σημερινή ηγεσία της Αριστεράς αφού αποκαλύπτει τον ρόλο της τότε και την κατεύθυνση της πολιτικής της σήμερα.
Από την ανάγνωση της όλης διοργάνωσης, προκύπτει ότι οι οργανωτές του διημέρου θέλουν να συμβάλουν στην συσκότιση και όχι στην διευκρίνηση της κατάστασης της Αριστεράς στην δεκαετία του '60, με αμοιβή μια θέση στην επανασυγκολλημένη Αριστερά που επιδιώκεται, ανεπιτυχώς λόγω προσωπικών βλέψεων από τις ηγετικές ομάδες της, τα τελευταία χρόνια.
Ως οργανωτές βεβαίως δεν νοούνται τα πρόσωπα που συμμετέχουν στην ΚΟΕ ή αυτά που εργάζονται για την διοργάνωση αυτής της συζήτησης, αλλά η ολιγάριθμη (φυσικά) ομάδα ατόμων που παίζει, ή θεωρεί ότι παίζει "ηγετικό" ρόλο στην πολιτική της. Ασφαλώς χωρίς αυτό να σημαίνει, ότι η ανοχή και η παθητικότητα των ατόμων της βάσης είναι άμοιρη ευθύνης για την εξαθλίωση των ηγεσιών της αριστεράς και για την κακή πολιτική κατάσταση της κοινωνίας.
Σ.Κ.