Πραγματοποιήθηκε στις 5-6 Φεβρουαρίου 2005, το Διήμερο προβληματισμού και συζήτησης με αφορμή τα 40 χρόνια από την έκδοση του περιοδικού ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ" το οποίο οργανώθηκε από την Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας (ΚΟΕ). Στο προηγούμενο σημείωμα, έγινε μια προσπάθεια να ενταχθεί η εκδήλωση αυτή στην ανάγκη για αναθεώρηση της Ιστορίας που φαίνεται πως είναι ιδιαίτερα έντονη αυτό τον καιρό. Ανάγκη στην οποία προσπαθούν να ανταποκριθούν οι πολιτικές τάσεις που εκφράζονται σήμερα αλλά που παρά τις σοβαρές επιφανειακές διαφορές τους δεν μπορούν να εκφράσουν την ουσία της σημερινής κοινωνικής αντίθεσης.
Το Διήμερο της ΚΟΕ, είχε μια σοβαρή επιτυχία, δεδομένου ότι έγινε μια εκτεταμένη παράθεση απόψεων από τους εκπρόσωπους των αριστερών πολιτικών οργανώσεων που προσήλθαν σ' αυτό, σε ένα ασυνήθιστα συναινετικό - για την αριστερά και για την πολιτική γενικά - κλίμα και ότι υπήρξε για πρώτη φορά μια αναφορά στην δεκαετία του '60 και στην πολιτική προσπάθεια της "ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ". Η άποψη ωστόσο που είχε εκφραστεί στο προηγούμενο σημείωμα πως «η όλη διάρθρωση αυτού του διημέρου, καθόλου δεν εγγυάται μια εποικοδομητική συζήτηση πάνω σ' αυτό το ζήτημα» επιβεβαιώθηκε.
Πρέπει όμως να ομολογήσει κανείς ότι το διήμερο, παρά την προδικασμένη πολιτική αποτυχία του, είχε μια θετική ιστορική επικαιρότητα, τόση που τέλειωσε χωρίς καθόλου να αφήσει την πικρή γεύση που άφηναν τα τελευταία χρόνια άλλες θνησιγενείς προσπάθειες της ΚΟΕ. Και βέβαια αυτή η γεύση δεν είναι άμοιρη μιας κάποιας προσαρμογής της πολιτικής συνείδησης της βάσης της ΚΟΕ στην ιστορική συγκυρία. Ωστόσο δεν είναι σωστό και να "συγχωρείται" η ανεπάρκεια των πολιτικών στόχων της κάθε κομματικής συγκρότησης (της ΚΟΕ σ' αυτή την περίπτωση) εν ονόματι μιας προσαρμογής που επιτέλους είναι και σχεδόν με το ζόρι.
Πρέπει επομένως να τονιστεί ότι η πολιτική αποτυχία του διημέρου, συνίσταται στο γεγονός ότι:
1) Δεν επικράτησε σ' αυτό ένα κλίμα ανταλλαγής κριτικής αλλά παράταξης πολιτικών ομάδων. Ότι δηλαδή η διαίρεση στην αριστερά περίπου καθαγιάστηκε εν ονόματι της ήπιας προσέγγισης των τμημάτων στα οποία έχει καταλήξει η διαίρεση.
2) Η παρουσίαση από την ΚΟΕ της προσπάθειας που ήταν η "ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ" έγινε με προσεκτική υποτονικότητα για να μην "προσβληθούν" οι συμμετέχοντες στην εκδήλωση με την ανάδειξη της πραγματικής κατεύθυνσης της πολιτικής τους.
3) Οι παρουσιαζόμενοι σαν συνεχιστές της "ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ", δεν ενδιαφέρθηκαν να αναδείξουν το πνεύμα της προσπάθειας αλλά μόνο να εισπράξουν τα εύσημα, είτε από την συμμετοχή σ' αυτήν, είτε από την δήθεν (όπως το ΚΚΕ μ.λ.) ή την τυπική (όπως η ΚΟΕ) συνέχισή της.
Το συμπέρασμα πάντως είναι ότι το διήμερο της ΚΟΕ, θα μείνει στην ιστορία σαν η αφετηρία της ουσιαστικής επιστροφής στο προσκήνιο των πολιτικών προβλημάτων που τέθηκαν στην δεκαετία του '60 και της αναζήτησης σε πολιτικό επίπεδο των δρόμων της ιστορικής συνέχειας της ελληνικής κοινωνίας. Οι ΣΕΛΙΔΕΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ επομένως δεν μπορούν παρά να παρακολουθήσουν την εξέλιξη αυτής της επιστροφής. Τέλος επειδή σήμερα πολύς λόγος γίνεται για την απόδοση αναγνώρισης και τιμών για διάφορες και από διάφορες πλευρές πολιτικές πρωτοβουλίες, πρέπει να πούμε ότι οι τιμές δεν έχουν καμιά αξία, μπροστά στην ευχαρίστηση που νοιώθει όποιος αναζητάει εκ των προτέρων τους δρόμους που θα περάσει έτσι κι αλλιώς η κοινωνία.
Σ.Κ.