Φαίνεται πως ο "Δρόμος της Αριστεράς" η εβδομαδιαία εφημερίδα, μέσα από την οποία εκφράστηκε η άνοδος και η πτώση της "Κυβερνώσας Αριστεράς" στην ελληνική κοινωνία, ξεπέρασε προσωρινά το πρόβλημα της πτώχευσης και ξαναγύρισε στα περίπτερα! Ευτυχώς για τον Ρούντι Ρινάλντι γιατί κατάφερε έτσι να διατηρήσει τον τίτλο του "εκδότη" και το "συμπαγές" βήμα ενός εντύπου για την διάδοση του βλακώδους και επιπλέον ανιαρού τυχοδιωκτικού λόγου που υπηρετεί επαξίως. Και δυστυχώς για τους ανθρώπους που σπαταλούν τις δυνατότητές τους για να βγάζουν μια έντυπη εφημερίδα, μόνο και μόνο για να εξυπηρετούν την φτωχολουμπενιάρικη μεγαλομανία του Ρινάλντι.
Το τί άλλο θα μπορούσαν να κάνουν, με την πραγματικά αξιοθαύμαστη δουλειά τους, οι άνθρωποι αυτής της ομάδας, αν τα κατάφερναν να βάλουν τον Ρινάλντι στην θέση που του ταιριάζει, έχει φανεί από την εξέλιξη αυτής της ομάδας αλλά βεβαίως δεν είναι εύκολο ούτε να το καταλάβουν ούτε το επιχειρήσουν, και έτσι δεν έχω λόγους να το κάνω θέμα αυτού εδώ του σημειώματος.
Το θέμα μου είναι τα λεγόμενα στο editorial του δεύτερου φύλλου του "Δρόμου της Αριστεράς" που "κρεμάστηκε" σήμερα (Σάββατο 01/02/2020) στα περίπτερα και που, όποιος κι αν το έχει συντάξει, δείχνει πως και μετά την λόγω φτώχιας διακοπή, η εφημερίδα θα συνεχίσει να εκφράζει την άθλια γραμμή του "εκδότη" της.
Με τίτλο «Μαλλιά, κουβάρια, παλληκάρια...» το editorial μας πληροφορεί, λες και δεν το ξέραμε, πως όλα είναι μαλλιά-κουβάρια στην "χώρα" για να καταλήξει με την συνηθισμένη «αλλού είναι το κύριο ζήτημα» επωδό, εμπλουτισμένη όμως αυτή την φορά με μια αναφορά για το πού είναι το "αλλού" πολύ πιο αόριστη από όταν το άφηνε "ποιητικά" αδιευκρίνιστο.
Συγκεκριμένα: Η βουλή μέσα στην υποκρισία και στο μπάχαλο. Νόμοι για το ποδόσφαιρο που μεγαλώνουν το μπάχαλο. Νόμοι για την εθνική άμυνα που μεγαλώνουν την υποδούλωση. Ο πρεσβευτής παίζει κομπολόι καί τον Κούλη και τον Αλεξούλη. Ο Ερντογάν μας κουνάει το δάχτυλο. Ο ιός της Κίνας μας έπιασε στον ύπνο. Οι κομπιναδόροι με τα εμβόλια παραλίγο Πρόεδροι της Δημοκρατίας. Φουρτούνες για τα συνεταιράκια και δεν τους σώζει τίποτα.
Αλλά, προσέξτε τώρα, «αλλού είναι το κύριο ζήτημα», και αυτή την φορά θα το πάρει το ποτάμι: το κύριο ζήτημα είναι «να αντικριστεί ολόκληρη η πραγματικότητα χωρίς να παραλύσει η αποφασιστικότητα της αντίστασης σε όσα απεργάζονται μικροί και μεγάλοι μάγοι στην περιοχή».
Το σημείωμα αυτό το έγραψα εν βρασμώ ψυχής επειδή ένοιωσα πως αδικεί αφάνταστα τους ανθρώπους του "Δρόμου" και σ' αυτούς το απευθύνω. Ως πότε "παλληκάρια" θα ανέχεστε τα "μαλλιά-κουβάρια" που γίνονται οι απόψεις σας μέσα από το άρθρο που υπογράφει κάθε βδομάδα ο "εκδότης" σας;
Μπορείτε να απαντήστε εσείς στα ερωτηματικά που γεννάει, που γράφτηκε για να γεννήσει, αυτή η κραυγαλέα για την αοριστία της φράση;
-- Σε ποιους απευθύνεται αυτή η επισήμανση του "κύριου ζητήματος";
-- Ποια είναι η ολόκληρη πραγματικότητα που πρέπει να αντικριστεί;
-- Ποιοι και πως ασκούν μέχρι σήμερα αυτή την αποφασιστική αντίσταση (!) στους μάγους (!) και δεν πρέπει να την αφήσουν να παραλύσει;
-- Και τελικά πως συνδυάζεται αυτή η "πρόταση" με την "πολιτική διεξόδου" της "χώρας" που υποτίθεται πως είναι ο λόγος ύπαρξης του εγχειρήματος "Δρόμος";
Δεν πάω (προς το παρόν) πιο κάτω, στο άθλιο άρθρο του Ρινάλντι για το «ποια η τύχη των μικρών χωρών σε μεγάλες αναδιατάξεις;» που σερβίρεται «με πνεύμα ανοικτό κι όχι προσκολλημένο στο "γράμμα" (!!!) και με προβληματισμό που πρέπει (!!!) να συνεχιστεί».
Περιμένοντας (ρητορικά) τις απαντήσεις σας στα πάρα πάνω ερωτηματικά, σας στέλνω από την καρδιά μου ευχές για την χρονιά που άρχισε και όπως έχω ήδη σημειώσει επανειλημμένα σας θυμίζω πως: τα λουλούδια μαραίνονται και ο καθένας κάνει ό,τι μπορεί.