1. Μπήκαμε στην τελευταία δεκαετία της μεταπολεμικής περιόδου. Θα κριθεί σ΄ αυτήν την δεκαετία η επιβίωση της ανθρώπινης κοινωνίας. Ο κίνδυνος καταστροφής του κοινωνικού συστήματος είναι απολύτως ορατός. Οφείλεται στην διάσταση μεταξύ κοινωνικής συνείδησης και κοινωνικής πραγματικότητας.

2. Η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται στην δεκαετία του 1940. Με την υποταγή της Αριστεράς στην Δεξιά διαταράχτηκε η διαλεκτική σχέση ενότητας και αντίθεσης μεταξύ των δύο τάσεων (αλλαγής και συντήρησης) που συγκροτούν την κοινωνία.

3. Η ενότητα της κοινωνίας εξασφαλιζόταν μέχρι την αρχή του Β' Παγκ. Πολέμου στο κοινό αίτημα των δύο πλευρών της κοινωνίας για την οικονομική ανάπτυξη. Μέσα από τον πόλεμο εξασφαλίστηκαν οι οικονομικοί και τεχνικοί όροι για την απρόσκοπτη ανάπτυξη της κοινωνίας και το αίτημα έπαψε να υπάρχει. Η ενότητα της κοινωνίας χάθηκε και η διαλεκτική σχέση έγινε ανταγωνιστική.

4. Η λύση του προβλήματος και η αποτροπή της καταστροφής απαιτεί την αποκατάσταση της διαλεκτικής σχέσης. Το κοινό αίτημα που μπορεί να εξασφαλίσει την κοινωνική ενότητα και να αποκαταστήσει την διαλεκτική σχέση που συγκροτεί την κοινωνίαν είναι η επιβίωση του κοινωνικού συστήματος.

5. Η πρωτοβουλία για την προώθηση της κοινωνικής ενότητας είναι καθήκον της Αριστεράς.