Κάποτε, μέχρι που άρχισε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, οι άνθρωποι είχαν στην συνείδησή τους την λογική μιας προοπτικής. Θεωρούσαν δηλαδή όλοι μαζί πως η κοινωνία τους και όλος ο κόσμος κάπου πηγαίνει, έχει κάποιο μέλλον. Η λογική του κάθε ανθρώπου, ξεχωριστά, ήταν (για να το πω απλά) ένα μείγμα συντηρητισμού και επαναστατικότητας.

Η κοινή λογική μιας προοπτικής απ' την μια και η αντίθεση συντηρητισμού και επαναστατικότητας απ' την άλλη, σχημάτιζαν το πολιτικό σύστημα που εξέφραζε την κοινωνία μέσα στο παγκόσμιο πλαίσιο.

Στην διάρκεια του πολέμου, μετά το 1943 και το Στάλινγκραντ, η επαναστατική λογική για την κοινωνική προοπτική έγινε επαναστατική βεβαιότητα για να καταλήξει μέχρι το 1949 στην απελπισία των στρατοδικείων και της εξόντωσης. Από την στιγμή που η επαναστατική προοπτική χάθηκε η συντηρητική προοπτική ξαναγύρισε στον φασισμό, μέχρι που το 2004, μετά από το «κύκνειο άσμα» των ολυμπιακών της «ασφάλειας» και της «ντόπας», ο φασισμός των αγορών χρεοκόπησε και οι χειριστές του εξουσιαστικού συστήματος άρχισαν να αναζητούν «αριστερές λύσεις» προκειμένου να επιβιώσει το σύστημα. Οι λύσεις δεν βρέθηκαν και μέσα σε δέκα χρόνια (2004-2014) πλησιάζει μια νέα έκρηξη.

Όλα τα παραπάνω μπορείτε να τα πάρετε και σαν παραμύθι: η έκρηξη όμως είναι φανερή και μόνο όποιος θέλει να κερδίσει μια θέση σ' αυτή την ωραία διακυβέρνηση που έχουμε τώρα, και όποιος δεν θέλει να χάσει την θέση που έχει δεν την βλέπει να έρχεται και φαντάζεται ένα «ξέφωτο», επαναστατικό η συντηρητικό: με άλλα λόγια δυο-τρεις ανάσες μέσα στην λούμπα των αγορών.

Στην ουσία τους οι αναφορές σε έναν επερχόμενο γενικευμένο πόλεμο είναι η πρώτη ένδειξη ότι η  κοινωνία αρχίζει να αναγνωρίζει το αναπότρεπτο της γενικής κρίσης. Έχουν ακουστεί, διάφορες εκδοχές περί του είδους αυτού του πολέμου: «ψυχρός», «τρίτος», «τέταρτος», «γεωστρατηγικός». Όποιου είδους κι αν είναι ο πόλεμος (προσωπικά προτιμώ τον όρο σύγκρουση) υπάρχουν γι αυτόν δυο ερωτήματα και μια βεβαιότητα.

Τα ερωτήματα: (α) ποιες πλευρές θα συγκρουστούν και (β) ποιο θα είναι το διακύβευμα. Η βεβαιότητα: στον πόλεμο ΔΕΝ υπάρχουν «ξέφωτα».