Μετανάστευση | ΣΕΛΙΔΕΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ | hits: 2050
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ - ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ
σχόλιο απο τον Αντώνης Γκίβαλος
Κυρ, 12 Σεπτ 2010

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ - ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ

Σε προηγούμενο άρθρο ασχοληθήκαμε με δύο κύριες πλευρές της σημερινής πραγματικότητας, δύο αιτίες για την παγκόσμια κατάσταση. Μείναμε κυρίως όμως στην κατάσταση στον λεγόμενο πρώτο (ή και δεύτερο) κόσμο, στις αναπτυγμένες και αναπτυσόμενες χώρες. Τι γίνεται όμως με τον τρίτο κόσμο, που αποτελεί και το μεγαλύτερο κλάσμα της έκτασης και του πληθυσμού της γης ? Η σχέση μεταξύ πρώτου και τρίτου κόσμου, μεταξύ ιμπεριαλισμού και υποτελών χωρών ήταν πάντα μία από τις τρεις κύριες αντιθέσεις της ανθρωπότητας.

Στις χώρες του τρίτου κόσμου και μέσα στα πλαίσια της παγκόσμιας κρίσης του καπιταλισμού, έχει ενταθεί η εκμετάλλευση από τον πρώτο κόσμο. Η νεοαποικιακή κατάσταση, η επέκταση του φονταμενταλιστικού ισλαμισμού, τα δικτατορικά καθεστώτα, οι ξεπουλημένες αστικές τάξεις, η αύξηση της εξαθλίωσης και της πείνας, το ογκούμενο μεταναστευτικό ρεύμα προς τη δύση, αλλά και η αφύπνιση των μαζών, οι προοδευτικές κεντροαριστερές κυβερνήσεις, η προσπάθεια ανεξαρτητοποίησης απο τον ιμπεριαλισμό, όλα αυτά και άλλα ακόμα καθορίζουν το πλέγμα της σύγχρονης πραγματικότητας στον τρίτο κόσμο.

Από όλα τα παραπάνω, θέλω να σταθώ σε ένα που το θεωρώ τον παράγοντα με τη μεγαλύτερη δυναμική και που θα καθορίσει τις εξελίξεις παγκόσμια. Το συνεχώς διογκούμενο μεταναστευτικό ρεύμα των εξαθλιωμένων μαζών προς τη δύση.

Οι αιτίες πάνω κάτω γνωστές και αναλυμένες από πολλούς, δεν θέλω να σταθώ σε αυτές. Θα σταθώ στη δυναμική του φαινομένου, στη χειραγώγησή του και στα αποτελέσματα που θα επιφέρει.

Οι αμερικάνοι ως γνωστόν έχουν βαλτώσει στο Αφγανιστάν - και δευτερευόντως στο Ιράκ- και προγραμματίζουν ήδη την απεμπλοκή τους και την αποχώρησή τους. Αυτή η ήττα, αποτελεί ουσιαστικά την ήττα της πολιτικής Μπους - Τσένι, δηλαδή της πολιτικής της βίαιης παγκόσμιας επικράτησης του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Πολιτική η οποία έφερε μόνο αίμα, αύξηση της βίας και ενίσχυση του φονταμενταλισμού και της δύναμης του ισλαμισμού (τελικά οι δύο μεγαλύτερες μονοθεϊστικές θρησκείες αποτέλεσαν ιστορικά τη μεγαλύτερη τροχοπέδη αλλά και λαίλαπα του ανθρώπινου πολιτισμού!). Έτσι, τα think tank της αμερικάνικης πολιτικής αποφάσισαν στροφή σε άλλες πολιτικές στην προσπάθειά της παγκόσμιας κυριαρχίας, από την οποία βέβαια δεν πρόκειται να παραιτηθούν. Στο πλαίσιο αυτής της στροφής φέρανε και τον έγχρωμο στην προεδρία (ακόμη και η σημειολογία της καταγωγής του προέδρου έχει τη σημασία της).

Το κίνημα του ισλαμικού φονταμενταλισμού είναι τόσο ισχυρό και με τέτοια ερείσματα στον αραβικό κόσμο που μάλλον πρέπει να το έχεις με το μέρος σου παρά να το πολεμάς. Αλλά επειδή ταυτόχρονα και το "κίνημα" της πείνας και της εξαθλίωσης είναι εξίσου ισχυρό και αυτό πρέπει να το εκμεταλλεύεσαι και να το οδηγείς σε δρόμους που σε συμφέρουν. Ένα από τα πιο έξυπνα όπλα στον ενδοϊμπεριαλιστικό πόλεμο και συγκεκριμένα στον ψυχρό (οικονομικό) πόλεμο μεταξύ Η.Π.Α.  και Ευρώπης είναι το μεταναστευτικό. Οι Η.Π.Α. ενισχύοντας την πείνα και την εξαθλίωση στον τρίτο κόσμο ενισχύουν το φαινόμενο της μετανάστευσης μεγάλων μαζών αφρικανών και αράβων στην Ευρώπη. Η Ευρώπη τελικά , αν συνεχιστούν αυτοί οι ρυθμοί μετανάστευσης, θα αλωθεί και θα διαλυθεί ενδεχομένως από την ανεξέλεγκτη εισροή τεράστιων μαζών εξαθλιωμένων μεταναστών. Η γκετοποίηση έχει αρχίσει σε πολλές πόλεις, αλλά και χώρες της Ευρώπης (το κέντρο της Αθήνας έχει ήδη γκετοποιηθεί). Το θετικό στοιχείο της εισδοχής φρέσκου εργατικού δυναμικού σε μία Ευρώπη που δημογραφικά γερνάει αρχίζει πλέον να συνθλίβεται κάτω από το βάρος ανεξέλεγκτων πλέον κυμάτων μεταναστών που ούτε καν για εργασία προσφέρονται ούτε και για εκμετάλλευση όπως γινόταν κατά κόρο μέχρι τώρα. Γιατί με δεδομένη την μεγάλη οικονομική κρίση, η Ευρώπη δεν παράγει πλέον νέες θέσεις εργασίας. Οι τεράστιες μάζεις μεταναστών δεν μπορούν να απορροφηθούνε στην παραγωγή και στρέφονται στην επαιτεία, την παραβατικότητα και την περιθοριοποίηση. Πλέον ο αριθμός είναι τεράστιος και το φαινόμενο βγαίνει εκτός ελέγχου και η Ευρώπη πρέπει να σκεφτεί σοβαρά πως θα το αντιμετωπίσει. Η απαγόρευση της μπούργκας και η συζητήσεις περί θρησκευτικών ελευθεριών εντάσονται μέσα στο πλαίσιο των πρώτων προσπαθειών αντιμετώπισης όχι του φαινομένου, αλλά των αποτελεσμάτων του.

Για τους Αμερικάνους, οι χώρες του τρίτου κόσμου πρέπει λοιπόν να παραμείνουν φτωχές και διαλυμένες. Αυτό τους εξυπηρετεί σε πολλά επίπεδα. Εκμεταλλεύονται τον φυσικό τους πλούτο (σε συνεργασία βέβαια και με άλλους παγκόσμιους ιμπεριαλιστές), ελέγχουν όπου μπορούν τις αστικές και ηγετικές τάξεις, ενισχύεται ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός και κρατιέται έτσι χαμηλά το πνευματικό και μορφωτικό επίπεδο των λαών, οπότε κατ΄επέκταση εξουδετερώνονται οι προσπάθειες χειραγώγησης και επαναστατικοποίησης των εκμεταλλευομένων τάξεων, ενισχύονται οι τοπικές συρράξεις, πλουτίζουν οι παγκόσμιοι έμποροι όπλων. Αυτά όλα, μπορεί να πει κάποιος είναι κοινοί στόχοι και πολιτικές όλων των ιμπεριαλιστών, όχι μόνο των αμερικάνων. Ναι, αλλά οι αμερικάνοι έχουν έναν άσσο που δεν τον έχουν οι άλλοι: Οι ορδές των εξαθλιωμένων που δημιουργούνται από όλους τους παραπάνω λόγους, που κατευθύνονται ? Στην Αμερική ? Όχι, στην Ευρώπη. Η Ευρώπη ειναι δίπλα τους, δεν είναι η Αμερική. Η Ευρώπη ανήμπορη πλέον να ανακόψει τα τεράτια κύματα, για την ώρα μόνο παρακολουθεί και σκέφτεται τρόπους αντιμέτωπισης. Όπως ειπώθηκε παραπάνω, τα ωφέλη από την εισροή νέου εργατικού δυναμικού πλέον καταργούνται. Είναι τεράστιο το βάρος, μεγάλη η εξαθλίωση. Οι εξαθλιωμένοι μπαγκλαντέσιοι που στοιβάζονται και ζούνε νηστικοί και άπλυτοι είκοσι-είκοσι σε υπόγεια διαμερίσματα των 25 τετρ. μέτρων σε συνοικίες της Αθήνας είναι εργατικό δυναμικό ? Όχι, παρασιτικό δυναμικό είναι. Εκτός αν θεωρείται το πλύσιμο των τζαμιών στα φανάρια παραγωγική εργασία. Πως μπορεί να αντιμετωπίσει το φαινόμενο η Ευρώπη ? Παγκοσμίως, πως μπορεί να αντιμετωπιστεί ?

Από την άλλη βλέπουμε σε χώρες όπως της Λατινικής Αμερικής χειραφέτηση των λαών, εκλογή κεντροαριστερών κυβερνήσεων, μία νέα δυναμική. Αλλά και δυναμικά ένοπλα κινήματα, κατάκτηση - περιστασιακά έστω - της εξουσίας στο Νεπάλ, αντιστασιακές οργανώσεις που παλεύουν για την αυτοδιάθεση των λαών. Που συμβαίνουν αυτά όμως ? Σε λοιπές χώρες του τρίτου κόσμου πλην των ισλαμικών, πέραν ελαχίστων εξαιρέσεων. Επομένως ποιος είναι ο κρίσμος παράγοντας που κάνει τη διαφορά ? Ο ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ, ή μάλλον αυτού του είδους ο ισλαμισμός που έχει επικρατήσει στις ισλαμικές χώρες, ο φονταμενταλιστικός ισλαμισμός. Είναι τελικά αυτό που είπαμε παραπάνω για τη λαίλαπα των μονοθεϊστικών θρησκειών. Σήμερα, ο ισλαμισμός βρίσκεται στο στάδιο που βρισκόταν ο χριστιανισμός τον 15ο και 16ο αιώνα ή γενικότερα τον μεσαίωνα. Ο χριστιανισμός της ιεράς εξέτασης, του σκοταδισμού, του καψίματος των αιρετικών και των "μαγισσών". Αν μπόρεσε να ξεπεράσει αυτό το στάδιο η Ευρώπη και να προχωρήσει είναι γιατί απογαλακτίστηκε, απελευθερώθηκε από τη θρησκεία. Τι συμβαίνει στις αραβικές χώρες, ποιοι έχουν επικρατήσει ? Οι Ταλιμπάν, η Χαμάς και η Χεζμπολάχ, η μπούργκα, η σαρία, ο θάνατος δια λιθοβολισμού, και άλλα τέτοια. Το γεγονός ότι οι οργανώσεις αυτές πολεμάνε και τους κατακτητές των χωρών τους είναι θετικό βέβαια αλλά δεν περιέχει κανένα προοδευτικό και απελευθερωτικό για τους λαούς στοιχείο. Οι ταλιμπάν διώχνουνε τους αμερικάνους απ΄τη χώρα τους και εκτελούνε τις γυναίκες γιατί φαίνεται λίγο ο αστράγαλος κάτω από τη μπούργκα. Στην Παλαιστίνη, το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, η μόνη αριστερή και κοσμική αντιστασιακή οργάνωση, βρίσκεται χαμηλά στην αποδοχή και συμετοχή του λαού. Στην πρώτη θέση βρίσκεται η φονταμενταλιστική Χαμάς και δεύτερη η λίγο μετριοπαθέστερη Φατάχ.

Ο μόνος δρόμος εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης για τους λαούς του αραβικού κόσμου είναι η απελευθέρωση από τα δεσμά της φονταμενταλιστικής και φανατικής εκδοχής του ισλαμισμού και η επικράτηση κοσμικών καθεστώτων. Ο ισλαμισμός είναι το αποτελεσματικότερο όπλο που έχουν χρησιμοποιήσει όχι τόσο οι άρχουσες τάξεις των αράβων αλλά οι δυτικοί ιμπεριαλιστές στην προσπάθεια ελέγχου και εκμετάλλευσης του αραβικού κόσμου. Αυτοί φέρανε τον Σαντάμ στο Ιράκ, αυτοί τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, αυτοί δεν έχουν κανένα πρόβλημα με το ακραίο φονταμενταλιστικό καθεστώς των πιστών συμμάχων τους Σαουδαράβων. Μόνο σπάζοντας τα δεσμά του ισλαμισμού, οι αραβικοί λαοί θα μπορέσουν να πολεμήσουν πραγματικά και τον ιμπεριαλισμό, να απελευθερωθούνε και να προοδέψουνε.

 

16/8/2010